Makau (澳門) to miasto hazardu i turystyki, przesiąknięte historią kolonializmu, pozostające pod wpływem kultury i inżynierii europejskiej. To tu w 1949 r., zatrzymał się Yip Man w drodze na emigrację do położonego 60 km dalej Hong Kong'u. Potem ustanowił ważny ośrodek boksu Wing Chun (Ving Tsun) działający pod kierunkiem jego ucznia Ho Kam Ming'a (1925-2020). W 1999 r., Chińska Republika Ludowa przejęła zwierzchnictwo nad Makau, które zgodnie z zasadą „jeden kraj, dwa systemy” stało się specjalnym regionem administracyjnym. Cieszy się autonomią i w większości spraw jest niezależne od Pekinu. W 2005 r., centrum miasta zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO ze względu na przenikanie się tam chińskiej i portugalskiej architektury. Foto: Falco

Bambus liczy około 130 gatunków. Niektóre z nich mogą sięgać kilkadziesiąt metrów wysokości i 30 cm średnicy. Są przydatne jako materiał użytkowy do wyrobu broni służącej do walki wręcz oraz konstrukcji różnego typu manekinów kungfu. Choćby, Chuk Chong został oparty na motywie elastycznych łodyg bambusa. Manekin ten wspomaga trening refleksyjny i intuicyjny Sie Sau i Chi Sau. Poza tymi walorami, młode pędy bambusa są całkowicie jadalne i można z nich przyrządzać zupy oraz potrawy warzywne, jak surówki i sałatki. Z kolei ziarna wykorzystywane są do wypieku pieczywa. Rośnie w różnorodnym klimacie i uprawiany jest również w Polsce. Foto: Maria e Fernando Cabral

Hanoi to od 1945 roku stolica Wietnamu. Do końca XIX wieku miasto nosiło nazwę „Wzlatującego Smoka” Thang Long. Tu w 1939 roku osiedlił się Yuen Chai Wan, mistrz Wing Chun pochodzący z Foshan i przybrał za nowe nazwisko Ngyuen Te Cong. Nauczał kungfu w diasporze chińskiej oraz miał grono uczniów wietnamskich. Stworzył linię Vinh Xuan (永春), opartą o własne doświadczenia i nauki mistrzów Fung Siu Ching i Fok Bo Chuen. Obecnie styl ten propagowany jest przez organizację „Viet Nam Vinh Xuan Noi Gia Quye”, która działa w ramach stowarzyszenia sztuk walki miasta Hanoi. Jej przewodniczącym jest mistrz Nguyen Ngoc Noi. Popularyzuje Vinh Xuan w Polsce odwiedzając społeczność wietnamską w Warszawie, która jest miastem partnerskim Hanoi. Foto: Ba Thang Nguyen

Białe kwiaty śliwy "Bai Mei Hua" (白梅花) zakwitają jako jedne z pierwszych w nowym chińskim roku. Są metaforą niewinności i czystości. Drzewo śliwy jest jednym z "trzech przyjaciół zimy" obok bambusa i sosny. Kwitnąca śliwa to symbol siły przebicia, witalności i odnowy. Pięć płatków ma wielorakie znaczenie i wiele cech ukrytych. Nawiązują między innymi do pięciu bogów szczęścia: długiego życia, bogactwa, dobrego samopoczucia, cnoty i zdrowia. Śliwy są apoteozą przemijalności życia, a przy tym dają nadzieję na przyszłość, rozwój i wzrost. Według chińskiej poezji miła woń tego kwiatu pochodzi z przenikania się goryczy i chłodu. Foto: Heung Soon

Zatoka Hạ Long, po wietnamsku "Vinh Ha Long" jest od 1962 r., pomnikiem krajobrazowym. W 1994 r., została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, a w 2011 r., wybrana jednym z siedmiu cudów natury. Według legendy Wietnamczycy stworzyli swój kraj poprzez działania zbrojne i aby nie stracili ducha walki na pomoc ruszyły im smoki. Zaczęły wypluwać niezliczone ilości pereł, które zamieniały się w ostre skały i wyspy blokujące drogę przeciwnikom. Ich statki roztrzaskiwały się na kawałki. Po wygranej, smoki postanowiły zasiedlić akwen i żyją tam skrycie do dzisiaj. Ponieważ w to miejsce przybyła też smocza matka, nazwano je "Zatoką Lądującego Smoka". Foto: Markus Fischer