Wiadomości
Kotki „Zhao Cai Mao” (招财猫), po japońsku „Meneki Neko” (招き猫) są strażnikami dobrobytu. W XXI w. zawitały do Polski i jak w krajach Azji usadowiły się w pobliżu drzwi różnych lokali, domów, biur, restauracji i sklepów. Ochraniają swoich opiekunów przepędzając z otoczenia siły zła. Na szyjach noszą hałaśliwe i odstraszające grzechotki. Prawa, opuszczona łapka trzyma symboliczny pieniążek, a lewa uniesiona zaprasza gości i duchy o czystym sercu, by przekraczały progi i składały gospodarzom życzenia pomyślności w życiu osobistym i biznesie. Gdy łapka opada, odgania demony próbujące wtargnąć do środka niezauważone. Są wcieleniem Avalokiteśvary, bodhisattwy miłosierdzia i współczucia Guanyin (観音). Opowieści o nich krążą w Azji od XVII w. Foto: Karen Laårk Boshoff
Piwonia chińska „Mudan” (牡丹) jest długowieczną byliną o właściwościach uzdrawiających. Od pierwszego wieku p.n.e. wykorzystywana w Tradycyjnej Medycynie Chińskiej do zbijania gorączki i udrażniania żył. Korzeń „Chi Shao” (赤芍) stosowany jest w leczeniu wątroby, reumatyzmu, zapalenia skóry i błon śluzowych, oraz problemów przemiany materii. Piwonia zakwita na wiosnę. Pachnie intensywnie i bardzo przyjemnie, podobnie do róż. Od czasów starożytnych jest kwiatem narodowym, uważanym w Chinach za królową „piękniejszą” od innych. Symbolizuje honor, szacunek i majestat władzy, a w sztuce Feng Shui stanowi element dekoracyjny sadzony dla kojenia serca i ducha. Do Europy dotarła w XVIII wieku. Jej przesłanie mówi „czuwam nad tobą”. Foto: Couleur
Makau (澳門) to miasto hazardu i turystyki, przesiąknięte historią kolonializmu, pozostające pod wpływem kultury i inżynierii europejskiej. To tu w 1949 r., zatrzymał się Yip Man w drodze na emigrację do położonego 60 km dalej Hong Kong'u. Potem ustanowił ważny ośrodek boksu Wing Chun (Ving Tsun) działający pod kierunkiem jego ucznia Ho Kam Ming'a (1925-2020). W 1999 r., Chińska Republika Ludowa przejęła zwierzchnictwo nad Makau, które zgodnie z zasadą „jeden kraj, dwa systemy” stało się specjalnym regionem administracyjnym. Cieszy się autonomią i w większości spraw jest niezależne od Pekinu. W 2005 r., centrum miasta zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO ze względu na przenikanie się tam chińskiej i portugalskiej architektury. Foto: Falco
Bambus liczy około 130 gatunków. Niektóre z nich mogą sięgać kilkadziesiąt metrów wysokości i 30 cm średnicy. Są przydatne jako materiał użytkowy do wyrobu broni służącej do walki wręcz oraz konstrukcji różnego typu manekinów kungfu. Choćby, Chuk Chong został oparty na motywie elastycznych łodyg bambusa. Manekin ten wspomaga trening refleksyjny i intuicyjny Sie Sau i Chi Sau. Poza tymi walorami, młode pędy bambusa są całkowicie jadalne i można z nich przyrządzać zupy oraz potrawy warzywne, jak surówki i sałatki. Z kolei ziarna wykorzystywane są do wypieku pieczywa. Rośnie w różnorodnym klimacie i uprawiany jest również w Polsce. Foto: Maria e Fernando Cabral
Hanoi to od 1945 roku stolica Wietnamu. Do końca XIX wieku miasto nosiło nazwę „Wzlatującego Smoka” Thang Long. Tu w 1939 roku osiedlił się Yuen Chai Wan, mistrz Wing Chun pochodzący z Foshan i przybrał za nowe nazwisko Ngyuen Te Cong. Nauczał kungfu w diasporze chińskiej oraz miał grono uczniów wietnamskich. Stworzył linię Vinh Xuan (永春), opartą o własne doświadczenia i nauki mistrzów Fung Siu Ching i Fok Bo Chuen. Obecnie styl ten propagowany jest przez organizację „Viet Nam Vinh Xuan Noi Gia Quye”, która działa w ramach stowarzyszenia sztuk walki miasta Hanoi. Jej przewodniczącym jest mistrz Nguyen Ngoc Noi. Popularyzuje Vinh Xuan w Polsce odwiedzając społeczność wietnamską w Warszawie, która jest miastem partnerskim Hanoi. Foto: Ba Thang Nguyen
