Wiadomości
Feniks nazywany w Chinach Feng Huang (凤凰) zachował się dzięki kulturze ludowej i jej materialnym oraz duchowym wytworom. Na przestrzeni wieków powstały znane nam dziś wizerunki, mity i legendy, które z biegiem czasu uwzniośliły jego postać czyniąc to w podzięce za obdarowywanie błogosławieństwami ludzi honorowych i dobrych z natury. Dawniej nazwa odnosiła się do dwóch oddzielnych ptaków, gdzie Feng charakteryzował się cechami żeńskimi, a Huang męskimi. Obecnie w wyniku ewolucji obyczajów społecznych uosabia już tylko cechy żeńskie, które w zestawieniu ze smokiem odnoszą się do osoby cesarzowej, podczas gdy smok reprezentuje powagę i majestat cesarza. Foto: ID 1847503
Dzień 29 kwietnia 2023 r., odhaczamy jako kolejne udane wydarzenie „World Tai Chi & Qigong Day”. Tym razem spotkaliśmy się na Bulwarze Nadwiślańskim w Tczewie, gdzie przywiodła nas międzynarodowa idea uświadamiania i edukowania innych na temat tego, jak wzmacniać system odpornościowy. Oparliśmy się na naukowo udowodnionych skutkach i ćwiczeniach korzystnych dla dobrobytu zdrowia, sprawności oraz relaksu. Ten szczególny dzień nie wymaga żadnych nakładów, które by generowały jakiekolwiek koszty praktyki. Za każdym razem wystarczy stawiennictwo w ustalonym miejscu, luźny strój i chęć do wspólnej praktyki. Następne spotkanie już za rok, a dokładnie 27 kwietnia 2024 roku o godzinie 10.00. Foto: źródło własne
Taniec smoka „Wu Long” (舞龍) polega na drużynowej prezentacji domniemanych ruchów mitycznego stworzenia. W tym celu konstruuje się bambusowy szkielet wężowego ciała z głową i ogonem, który jest powlekany barwnym materiałem i błyszczącymi łuskami. Ma odpowiadać lokalnym wyobrażeniom, cechom i wodnemu pochodzeniu smoka. Całość unoszona jest na długich tyczkach pozwalających tancerzom na falowanie i wicie po łukach. Wykonawcy ożywiają smoka często wabiąc perłą. Taniec z ich udziałem ma wywoływać radosną atmosferę przy okazji różnych uroczystości i świąt. Chińczycy wierzą, że im dłużej smok pozostaje w ruchu, tym więcej przynosi szczęścia. Współcześnie istnieje kilkaset różnych opracowań tego paradnego rytuału. Foto: ID 12019
Cechą rozpoznawczą Opery Syczuańskiej zwanej Chuanju (川剧) oraz Chuanxi (川戏) jest stosowana w niej technika „zmieniającego się oblicza” Bian Lian (变脸), która polega na szybkich i częstych zmianach kolejnych warstw masek zakrywających twarz aktora. Moment zamiany jednej maski na drugą jest nie do wychwycenia okiem widza ze względu na tempo działania, rozpraszanie uwagi poprzez zwodzące gesty peleryną albo wachlarzem, oraz zwroty ciała wywołujące efekt zaskoczenia. Techniki jakich artyści używają do "zrywania masek", których może być nawet kilkadziesiąt nałożonych na siebie, stanowią tajemnicę gry scenicznej. Wiele spośród nich to sekrety dziedziczone pokoleniowo w jednej tylko rodzinie, jako warsztat mistrzowski niedostępny innym aktorom. Foto: Russell Yan
Chiński lew ochronny Fo, inaczej Foo, Fu (佛狗), wzorowany na mastifie tybetańskim pojawił się w Chinach za dynastii Han (208 p.n.e. - 221 n.e.) i sprawą rozwijającej się tam kultury buddyjskiej. Słowo Fo, po kantońsku Fut lub Fat oznacza Buddę. Stąd określenie „Pies Buddy”, albo „Strażnik Buddy”. Zgodnie z teorią Feng Shui posągi lwa o dominującej energii „yang” i lwicy o receptywnej energii „ying”, sytuowano przed wejściami do świątyń buddyjskich, symetrycznie. Po prawej lwa, a po lewej lwicy. Za ostatniej dynastii Qing Mandżurowie stawiali je też przed budynkami użyteczności publicznej, aby podkreślić majestat władzy cesarskiej. W tej parze strażników lwica ochrania ludzi, a lew zabudowania. Lwicy przypisuje się ochronę mentalną i duchową, a lwu materialną i fizyczną. Foto: Zhang Kaiyv
