Na zdjęciu z 1880 roku rozpościera się piękny widok na górę Fuji (富士山) znajdującą się na wyspie Honsiu, która jest czynnym stratowulkanem i jednocześnie najwyższym szczytem Japonii. Sięga 3776 metrów n.p.m. Ostatnia erupcja miała miejsce dawno temu, w 1707 roku. "Fuji No Yama" (富士の山), jak mawiają sami Japończycy, to ich narodowy symbol i święte miejsce, służące inspiracji wielu pokoleń artystów. W 2013 roku została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Na mapach chińskich nazwa jest zapisywana identycznie, jednak wymawia się ją jako Fushi Shan. Oznacza to coś więcej, „długowieczność”, a nawet „nieśmiertelność”. Góra jest położona na potrójnym węźle, gdzie stykają się trzy płyty tektoniczne: amurska, ochocka i filipińska.
"Trzej Bohaterowie Boksu Wing Chun" (詠春三雄拳) pochodzący z miasta Foshan, zwani po kantońsku Wing Chun Saam Hung Kuen, to: Yuen Kai Shan (阮奇山), Yiu Choi (姚才) i Yip Kai Man (葉繼問). W 1949 roku Yip Man wyemigrował z Foshan do Makau i krótko potem do Hong Kong'u. Tam zamieszkał na stałe i na przełomie 1966/1967 roku ustanowił nową anglojęzyczną pisownię dla swojej linii przekazu oraz propagowanej przez siebie metody walki, jako Ving Tsun. Nazwa ta znalazła się potem w tytule organizacji Ving Tsun Athletic Association (香港詠春拳體育會), która została zarejestrowana w Hong Kong'u w dniu 24 sierpnia 1967 roku. Jej kantońska wymowa brzmi "Ving Tsun Tai Juk Wui". W 1999 roku "V.T.A.A." zorganizowało pierwszy światowy zjazd sympatyków tej sztuki walki.
Dryfowanie na belce bambusa "Du Chu Piao" (独竹漂) lub przeprawa przez rzekę na trzcinie "Yi Wei Du Jiang" (一苇渡江), albo wiosłowanie na bambusowej łodydze "Hua Zhu Gan" (划竹竿) ma w Chinach długą kulturę. Występuje w prowincjach Junnan i Guizhou. Transport ludzi jest tam utrudniony przez wysokie góry i zapadłe doliny. Bujne lasy obdarzyły jednak mieszkańców tym środkiem podróży, co umożliwia dotarcie na oddalone targowiska. W 1935 roku Mao Tse Tung zatopił łodzie Kuomintangu i wykorzystał belki do przeprawy w celu uniknięcia pościgu za Armią Czerwoną "Hung Jun" (红军). Miało to istotny wpływ na późniejszy sukces Długiego Marszu "Chang Zheng" (长征). Dlatego armia chińska także dziś wystawia żołnierzy do konkurencji pływania na belkach bambusa. Foto: Greg Montani
W azjatyckich sztukach walki łamanie różnych przedmiotów z drewna, betonu czy lodu, przy użyciu rąk, nóg albo głowy, stało się znane dzięki japońskiemu testowi Tameshiwari (試し割り). Jego trening polega na wielokrotnym powtarzaniu jednego ruchu, który ma na celu osiągnięcie precyzji trafienia w cel i jego zniszczenia. Nie jest to odrębna sztuka walki, a forma publicznej prezentacji siły i destrukcyjności techniki określonego ciosu. W niektórych stylach karate jest to element zawodów sportowych, ale niezależnie od tego niektórzy praktycy biją rekordy świata w łamaniu desek. Najnowszy obejmujący złamanie 3362 desek w ciągu jednej godziny należy do Mitcha Ellisa (6 Dang Taekwondo). Rozbił też 25 desek w 2,2 sekundy, 100 desek w 9,7 sekundy i 480 w ciągu minuty. Foto: Michele Stival
Yi Jin Jing (易筋經) to prozdrowotny system składający się z dwunastu podstawowych ćwiczeń buddyjskiego Chi Kung (氣功). Jego ukształtowanie przypisuje się legendarnemu Bodhidharmie (菩提达摩) i funkcjonującemu w Chinach klasztorowi Shaolin (少林寺). Propagowane są też wersje taoistyczne. Ciąg postaw i ruchów ma na celu aktywowanie ścięgien i mięśni, oraz utrzymanie drożności płynów organicznych w tkankach głębokich w celu odpowiedniego ich ukrwienia, napinania oraz rozluźniania ciała. Wzmacnia sprawność i ogólną tężyznę psycho-fizyczną człowieka. W Polsce, w oryginalnej formie nauczany jest przez Sławomira Pawłowskiego sifu w ramach działalności Polskiego Stowarzyszenia Shaolin Kung Fu i Tai Chi z siedzibą w Gdyni. Foto: Keifit
