W klasztorze Nanhua Si (南華寺) w Chinach przechowywane jest doskonale zmumifikowane ciało Huei Neng'a (638-713), Szóstego Patriarchy nauk Ch'an (大鑑慧能), które w pozycji siedzącej ma wysokość 80 cm. W swojej historii dwukrotnie uległo uszkodzeniom. Po raz pierwszy w trakcie okupacji japońskiej, kiedy jeden z żołnierzy rozciął plecy i zobaczył, że wszystkie wewnętrzne narządy pozostają nietknięte. Natomiast drugi, podczas Rewolucji Kulturalnej kiedy jego ciało wywleczono na ulice miasta z zamiarem zniszczenia i wykazania, że jest fałszywe. Zostało uratowane dzięki interwencji Lin De Zhong'a i po jakimś czasie powróciło do klasztoru. W dniu 3 sierpnia 2013 roku obchodzono tam 1300 rocznicę parinirwany Hui Neng'a, ostatecznego przejścia w stan nirwany Buddy Śakjamuni'ego.
Chińskie pojęcie triady „Tien Yan Dei” (天人地) odnosi się do całościowej relacji pomiędzy niebem, człowiekiem i ziemią, w której poszukuje on najlepszej pozycji opadania i wznoszenia się, aby wygenerować taką siłę własną, która skutecznie oprze się sile przeciwstawnej, celem uchylenia jej dominacji. Oddziaływanie energii nieba i ziemi na człowieka pozwala mu osiągnąć stan równowagi, skupienia, oraz wyciszenia lęków i blokad w umyśle. Okoliczność ta ujawnia wzajemne nachodzenie się i przenikanie kosmosu Tien (天) z człowiekiem Yan (人) i światem fizycznym Dei (地). Stanowi to podstawę utrzymania dobrego stanu zdrowia, rozwoju duchowego i sprawności psycho-fizycznej w praktyce Qigong, Taiji Quan oraz tradycyjnych sztukach walki. Foto: Truthseeker 08
Kapelusz „Non La”, to charakterystyczny przedmiot używany przez Wietnamczyków i wizerunkowy symbol Wietnamu. Od wieków jest wykonywany z lakierowanych liści palmowych, a do gotowego wyrobu dołącza się wstążki pod brodę, służące do jego stabilizacji na głowie. Nie ma jednak znormalizowanej wielkości ani kształtu, czy odrębnych wzorów ze względu na płeć. Jest uniwersalny. Podstawowe zadanie jakie spełnia, to osłona przed intensywnym słońcem, wiatrem i opadami deszczu. W 1893 roku robotnicy budujący tamę w prowincji Ha Nam odkryli bęben z brązu sprzed kilku tysięcy lat, nazwany od miejsca znalezienia „Ngoc Lu”. Na jego powierzchni ujawniono model dawnego kapelusza, co spowodowało domniemanie o tak odległej historii tego przedmiotu. Foto: Brigitte Werner
Faai Tsi Lou, czyli „Ulica Pałeczek” (快子路), wymawiana po mandaryńsku jako Kuaizi Lu albo Kuaizi Jie, znajduje się w dzielnicy Sim Sing (禅城) w Foshan. To miejsce przeszyte historią Wing Chun (Ving Tsun). Łączy się z ulicą Sing Ping Lou (升平路) na północy i Lin Faa Lou (莲花路) na południu, przecina Daai San Gaai (大新街) oraz Gu Dung Gaai (古洞街). W 1934 roku trasa została poszerzona wraz z ulicami Maan Yun Lei (万元里) i Dei Gun Lei (地官里). Uroczyste otwarcie nastąpiło 10 maja 1936 roku. Tutaj swoją aptekę i zakład leczniczy posiadał Leung Jan, a Chan Wah Shun prowadził kantor walutowy. Aktorzy Opery Kantońskiej z Czerwonych Dżonek Wong Wah Bo i Leung Yee Tai po zejściu na ląd także zamieszkali w tej okolicy. Przy różnych okazjach odbywają się tam paradne tańce lwa. Foto: lifeP
Seiken (正拳), to określenie wobec dwóch pierwszych kostek zaciśniętej pięści, używanych w karate i innych japońskich oraz okinawańskich sztukach i sportach walki, do zadawania pchnięć i ciosów tsuki (突き). Jest to miejsce gdzie "paliczki bliższe" (phalanx proximalis) łączą się z dłonią i obejmują powierzchnię uderzeniową stawów palca wskazującego oraz środkowego. Komenda wydana w sali dojo (道場), podczas ćwiczeń karate (空手), która zawiera zwrot seiken, może być wezwaniem do przyjęcia podporu przodem i wykonywania "pompek" na dwóch pierwszych kostkach obu pięści. Regularne pompki na tzw. "kościach", jak i zadawanie nimi ciosów w twarde przedmioty będzie powodowało zgrubienie warstwy rogowej naskórka i narastanie modzeli (tyloma, callus). Foto: Public Domain Pictures
