Podczas sesji Międzyrządowego Komitetu Ochrony Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO, która odbyła się w dniach 14-19 grudnia 2020 roku pod przewodnictwem Olivii Grange, na listę dziedzictwa wymagającego ochrony wpisano sztukę Taiji Quan. Określono ją jako tradycyjną praktykę fizyczną, charakteryzującą się zrelaksowanymi, okrężnymi ruchami wykonywanymi w połączeniu z regulacją oddechu i kultywacją neutralnego umysłu. Wywodząca się z XVII wieku z prowincji Henan w Chinach praktyka "wielkich szczytów" rozprzestrzeniła się poza granice kraju. Pod wpływem myśli taoistycznej i konfucjańskiej oraz tradycyjnej medycyny chińskiej Taiji rozwinęło się w kilka szkół nazwanych imieniem klanu lub mistrza.

W przygotowaniu zbiór artykułów "KUNG-FU Life" nr 1 w formie gazetowej z możliwością wykonania wydruku dwustronnego na własnej drukarce lub w najbliższym punkcie ksero. Mamy nadzieję systematycznego opracowywania kolejnych zbiorów w miarę napływu artykułów od znawców tematyki chińskich sztuk walki oraz organizatorów wydarzeń sportowych i promujących kulturę Dalekiego Wschodu. W pierwszym numerze można przeczytać o zielonej herbacie, miejscu w którym powstało tradycyjne wushu, szkole Wing Chun Williama Cheung'a, filozofii Viet Chun Do, wężowym stylu Wing Chun, końskim ogonie fuchen, wachlarzu jako broni białej i o małej podręcznej broni używanej w samoobronie.

Na platformie społecznościowej Facebook uruchomiliśmy grupę prywatną "KUNG-FU Life". Będzie w niej zamieszczana część materiałów informacyjnych, które wcześniej były udostępniane bezpośrednio na naszej stronie internetowej yongchunquan.eu. Osoby wyrażające chęć podzielenia się swoimi opiniami będą mogły samodzielnie zamieszczać własne zdjęcia i publikacje oraz wywoływać dyskusje. Wraz z tymi danymi otworzyliśmy równolegle nowy projekt w formie zbioru artykułów prasowych i autorskich pod tą samą nazwą "KUNG-FU Life". Projekt ten będzie miał formę cyklicznych zeszytów obejmujących całość zagadnień poruszających kwestie i problematykę kung-fu jako sztuki walki i stylu życia.

Dzień 1 maja jako wielkie święto pracy obchodzone jest w 80 krajach. W 2020 roku wydarzenie przeszło bez echa z powodu pandemii koronawirusa, która wywołała potrzebę zachowań ostrożnościowych i unikania gromadzenia się w miejscach publicznych. Przeglądając karty historii, aby ustalić początki świętowania dnia pracy w Chinach dotarliśmy do 1949 roku, kiedy to Yip Man opuszczał Foshan i emigrował do Hong Kong’u. Wówczas nastąpiła proklamacja Chińskiej Republiki Ludowej i kraj uznał doroczne obchody udzielając obywatelom „Złotego Tygodnia” wolnego od pracy. W 2008 roku liczbę wolnych dni zredukowano do 3-ech, a pozostałe przeniesiono na inne okazje. W czasie gdy Polacy masowo odpoczywają na majówce, Chińczycy robią dokładnie to samo.

W dniu 9 kwietnia 2020 roku w wieku 95 lat zmarł sifu Ho Kam Ming (何金銘), wieloletni wiceprzewodniczący Ving Tsun Athletic Association. Był prywatnym uczniem zamkniętych drzwi Wielkiego Mistrza. Prowadził nauczanie w klasach Yip Man'a w Hong Kong'u. Pierwszą szkołę otworzył w Macao. W latach 60-70 XX wieku koncentrował się na organizacji i udziale szkoły Ving Tsun w turniejach i konfrontacjach z przedstawicielami głównych szkól kungfu z południa Chin. Metoda walki Ho Kam Ming trafiła do Polski za sprawą jego ucznia Augustine Fong Chi Wing, poprzez Randy Williams'a i Mario Lopez'a, który prowadzi nauczanie w Duisburgu w Niemczech. Początkowo treningi były prowadzone w Szczecinie, później Gorzowie Wielkopolskim i Warszawie.