W 1979 roku znany polski zespół muzyczny „2 plus 1” nagrał utwór niemieckich autorów pod tytułem „Singapore”. Jego słowa, że Singapur to cel podróży każdego żeglarza zaśpiewała Elżbieta Dmoch. Siedemdziesiąt siedem procent mieszkańców tego państwa to Chińczycy, z których 6 procent mówi po kantońsku. Trzydzieści cztery procent to buddyści. Za piractwo morskie nadal zasądzana jest tam kara śmierci, którą wykonuje się przez powieszenie i społeczeństwo ją w wysokim stopniu akceptuje. Kary za drobniejsze czyny zabronione, to znane z historii dynastii Qing uderzenia kijem. W Singapurze znajduje się kilka szkół nauczających Wing Chun np. Chu Sau Lei, jak i inne popularne sztuki walki południowo-chińskiego kungfu, w tym Hung Gar i Jow Gar. Foto: Barni 1
Guilin, po kantońsku Gwai Lam (桂林), to obecnie miasto turystyczne położone w Guangxi (廣西). Za rządów cesarza Tong Zhi (同治帝) z ostatniej dynastii Qing było stołecznym centrum polityczno-gospodarczym i kulturalnym całej prowincji. W 1858 roku doszło tam do walk „Czerwonych Turbanów” z oddziałami milicyjnymi Armii Hunan (湘军). Dowodzący powstańcami aktor Opery Kantońskiej Lee Man Mao (李文茂) został ciężko ranny i musiał się wycofać. Twórca jednostek mandżurskich Tsang Gwok Faan (曾國藩) za bezwzględne zwalczanie Tajpingów otrzymał w 1866 roku zaszczytne tytuły Starszego Strażnika Tronu oraz Markiza Yiyong (毅勇) pierwszej klasy. Historyczną nazwę miasta ustanowił pierwszy cesarz Chin, Tsin Shi Huang Ti. Na zdjęciu dżonka na rzece w okolicy Guilin. Foto: YHBae
Fei Paai (飛牌) to sztuka atakowania osób i przedmiotów kartami używanymi do gry w brydża czy pokera. Jeden ze sposobów przygotowania karty do lotu koszącego polega na wykorzystaniu palca wskazującego i środkowego do trzymania oraz serdecznego do podparcia. Kontrolowanie kąta i obrotu karty oraz zainicjowanie lotu wymaga siły z nadgarstka. Celowanie ma charakter intuicyjny. Rozwija się dzięki wielokrotnym powtórzeniom doskonalącym technikę i siłę uderzenia w ustalone miejsce. W Księdze Rekordów Guinnessa znalazły się dwa wyniki „Energy Man'a” (能量君), którego prawdziwe nazwisko brzmi Zhang Ya Zhou (张亚洲). Jednego dnia pociął 41 ogórków w ciągu minuty, a w innej konkurencji zapalił uderzeniem karty 29 zapałek. Foto: Pixabay
W niedzielę 22 czerwca 2025 roku odbył się w Warszawie Festiwal Kultury Wietnamskiej, w którym o godzinie 16.00 pokazy systemu Vinh Xuan Noi Gia Quyen (Ving Tsun) pochodzącego od mistrza Yuen Chai Wan'a (Ngyuen Te Cong'a) poprowadził główny trener przybyły z Hanoi, Wielki Mistrz Nguyen Ngoc Noi. Festiwal obfitował w wiele atrakcji, jak pokazy gry na bębnach i tańca lwa. Hitem był specjalny występ Wietnamskiego Teatru Pieśni, Tańca i Muzyki z udziałem orkiestry. Głos zabrał Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny Republiki Wietnamu w Polsce Ha Hoang Hai. Organizatorzy przeprowadzili konkurs, którego wygraną miały być bilety lotnicze i podróż do Wietnamu. Burmistrz dzielnicy Śródmieścia Pan Aleksander Ferens zapowiedział kontynuację wydarzenia w roku 2026.
Rozwijanie nici z kokonu jedwabnika jest jedną z głównych tez Tai Chi, w której chodzi o ruch spiralny i obrotowy, mający za zadanie zgromadzenie, a potem wyrzucenie energii z ciała w celu pokonania przeciwnika. Jeszcze do lat siedemdziesiątych XX wieku uważano, że pierwsze próby hodowli jedwabników w Polsce zostały podjęte w XVII wieku, ponieważ w tym czasie zyskały wsparcie króla Jana II Kazimierza. Wbrew temu, jakieś 50 lat wstecz w Ostrowie Tumskim, gdzie pomieszkiwał wybitny polihistor i astronom Mikołaj Kopernik, podczas prac archeologicznych natrafiono na kokony jedwabników pochodzące z przełomu X i XI wieku. Dowodzi to bardzo wczesnego zainteresowania hodowlą, oraz produkcją jedwabiu, od czasów dyanstii piastowskiej. Foto: Butterflyarc
